'Chaos troef bij reddingsactie Nepal'

De reddingsoperatie in Nepal na de aardbeving verloopt allesbehalve soepel. Volgens reddingswerkers is er nauwelijks coördinatie en werken veel teams onafhankelijk van elkaar. "Het is hier chaotisch", zegt de Nederlandse hulpverlener Bertien Koop van reddingshondenorganisatie SRCN.

"Na zo veel dagen zijn er nog steeds hele stukken waar nog helemaal geen hulpverlening is geweest. Dat vind ik zorgelijk", zegt Koop.

Zes dagen na de aardbeving komen steeds meer spullen en mensen aan in Kathmandu. Ook Nederland geeft miljoenen voor de slachtoffers van de aardbeving. Het geld wordt vooral besteed aan hulpgoederen, eten en tenten.

Naast het vliegveld in Kathmandu heeft het World Food Programme van de VN een kamp opgeslagen. Het is een distributiecentrum, van waaruit alle organisaties hun goederen en materiaal over het land kunnen verspreiden. Het staat er al sinds maart. Nepal is risicogebied; deze aardbeving komt niet als een verrassing.

De hulpverlening in en om Kathmandu komt dus op gang, maar het kost veel moeite om de hulpgoederen af te leveren in afgelegen gebieden. Vrachtwagens met hulpgoederen rijden af en aan, maar veel gebieden zijn alleen met een helikopter te bereiken. "We kunnen geen wonderen verrichten", zegt Zoie Jones, woordvoerder van het World Food Programme. "We werken zo hard als we kunnen, maar het kost tijd."

Tentenkamp

Aan de rand van het grasveld in Kathmandu zijn de eerste professionele tenten neergezet. Blauw, vierkant en met het VN-logo erop. Het is onderdak voor Nepalezen die geen huis meer hebben.

Inmiddels groeit de onvrede onder de Nepalese bevolking. "We weten dat er buitenlandse hulp is, maar wij krijgen niets", zegt een vrouw die tijdelijk in een van de tenten woont. Ze vindt dat de regering te weinig doet.