BMX in de lift, Smulders in de lappenmand

Op het moment dat haar sport in Nederland een baanbrekende weg inslaat, ligt uitgerekend zij in de lappenmand. Laura Smulders, het boegbeeld van BMX, winnares van brons op de Spelen in Londen, is herstellende van een zware knieblessure. “En dat in best wel een belangrijk jaar.”

Ondanks haar blessure was ze vorige week wel aanwezig bij een historische gebeurtenis. In het Gelderse Druten werd het eerste professionele BMX-team gepresenteerd. Een primeur voor Nederland, maar ook een primeur voor Europa.

“Het is best wel bijzonder dat we dit voor elkaar hebben gekregen”, zegt Smulders.

“Hoe dit in Nederland heeft kunnen ontstaan? Martijn Jaspers (de nummer vier van de WK in 2013, red.) en ik kwamen op het idee een commercieel team op te richten. Tegelijkertijd kreeg mijn vader een aanbod vanuit de Verenigde Staten. Het fietsmerk Free Agent wilde ook buiten de VS een team.”

Het bedrijf TVE Sport, dat al een jeugdteam van Smulders senior ondersteunde, had ook wel oren naar het idee. Er werden nog vier grote sponsoren bij gezocht en het eerste commerciële team was een feit.

Samen met Smulders kunnen nu vijf prominente BMX’ers rondkomen van hun sport. En dat leek tot voor kort een luxe die alleen in de Verenigde Staten kon bestaan. “Daar heeft elk fietsmerk wel zijn eigen team. In Europa heb je ook wel wat teams, maar hier konden de rijders er nooit van rondkomen.”

Ondertussen kampt Smulders, die door haar A-status nog wel financieel afhankelijk blijft van sportkoepel NOC*NSF, met lichamelijk leed. Op een training werd ze gevangen door een windvlaag, kwam verkeerd terecht en moest geopereerd worden. En dat in een pre-olympisch jaar. “Bij de landing verdraaide mijn rechterknie. De meniscus was ingescheurd, de voorste kruisband ook.”

Op 7 januari onderging ze een kijkoperatie. Die verliep goed, maar er bleef wel het nodige littekenweefsel achter. “De knie was nog aan het irriteren. Dat is nu verholpen. Ik ben gisteren bij de dokter geweest, het zag er allemaal goed uit. De voorste kruisband is ook nog redelijk stevig.”

Punten halen voor Rio

Goed nieuws dus, hoewel Smulders wel de nodige achterstand heeft opgelopen. De eerste wereldbekerwedstrijd in Manchester moet ze laten schieten. “Ik wil zo snel mogelijk revalideren. Ik hoop bij de tweede, op Papendal, weer goed in vorm te zijn. Daar heb ik nog zes weken voor.”

“Die wedstrijd op 10 mei is belangrijk, want we moeten met het oog op Rio punten halen voor de landenranking. Als we bij de topdrie staan, mogen we twee meisjes sturen. Na vorig jaar stonden we derde. Individueel moet je bij de topzestien staan, geloof ik. Maar de regelgeving is best lastig. Als ik rondfiets zoals ik afgelopen jaar gedaan heb, en in elke wereldbeker de finale rijd, moet het wel goed zitten lijkt me.”

Smulders verwacht door de professionalisering aanzienlijke winst te boeken. "Meten is weten. We hebben goede gesprekken gehad met de KNWU en NOC*NSF. Wij maakten duidelijk dat we zoveel mogelijk willen meten en zij spoorden ons aan om een tijdmetingssysteem aan te schaffen."

En er is ook al een tweede noviteit bij TVE. "We hebben een wattbike. Dat is een soort hometrainer waarmee je precies kunt meten hoeveel wattage je trapt. Zowel met je rechterbeen als met je linkerbeen." Aan de hand van die metingen kunnen bijvoorbeeld trainingsschema's worden aangepast.

Als ze weer in topvorm raakt, lijkt niets Smulders in de weg te staan van nieuw succes. Hoewel? "De basis staat. Maar er moet nog wel wat geld bij om nóg verder te professionaliseren. We kunnen nu op trainingskamp en alle faciliteiten zijn aanwezig, maar willen we dat er bijvoorbeeld bij elke wedstrijd een fysiotherapeut en een dokter aanwezig is, moet er nog wat bij."