Rapport moet oordeel geven over gang van zaken Tuitjenhorn
Wat is er precies gebeurd in de zomer van 2013 rond het sterfbed van een terminale kankerpatiënt in Tuitjenhorn en vooral daarna? Hebben alle betrokkenen in wat de zaak-Tuitjenhorn is gaan heten, juist gehandeld? Op die kernvragen moet de Evaluatiecommissie Tuitjenhorn antwoord geven in een rapport dat later vandaag verschijnt. De commissie staat onder voorzitterschap van Carel Bleichrodt, oud-lid van de Hoge Raad.
Tegelijk verschijnt ook een calamiteitenonderzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) naar diezelfde zaak.
Injecties
Op 19 augustus 2013 diende huisarts Nico Tromp uit Tuitjenhorn een terminale patiënt die erg benauwd was een injectie toe met 1000 mg morfine en 350 mg dormicum. Dat zijn ongebruikelijk hoge doseringen. Een half uur daarna overleed de man. Zijn weduwe was de huisarts dankbaar, liet zij in de media weten.
Een co-assistente, die bij de huisarts in opleiding was, verbaasde zich over de handelwijze. Zij besprak het optreden van de huisarts de volgende dag met haar studiebegeleider. Na verder overleg binnen het AMC werd daar besloten de Inspectie in te schakelen. Die stapte meteen naar justitie.
Zelfdoding
Op 26 augustus deed de politie huiszoeking in de woning en de garage van de huisarts. 's Avonds laat volgde een doorzoeking van zijn praktijkruimten waaraan circa vijftien mensen hebben deelgenomen. De huisarts werd die dag niet aangehouden en ook niet verhoord. Op 5 september liet de huisarts zich wegens zelfmoordneigingen opnemen in een psychiatrische instelling.
Daar is hij op 6 en 7 september verhoord, volgens het OM met instemming van zijn psychiater en zijn advocate die ook bij de verhoren aanwezig was. Volgens de echtgenote van de huisarts werd haar man verhoord onder druk van het OM. Op 2 oktober stelde de inspectie huisarts Tromp met onmiddellijke ingang op non-actief. Op 7 oktober doodde hij zichzelf. Kort daarna stopte het OM het strafrechtelijk onderzoek.
Harde kritiek
De dood van Tromp en het optreden van het AMC, de IGZ en politie en justitie daaraan voorafgaand leidden tot grote ophef onder collega-artsen. Het AMC kreeg scherpe kritiek dat het de IGZ had geïnformeerd zonder eerst met de huisarts te spreken. Het ziekenhuis erkende later dat het daarmee fout zat en bood de weduwe van de huisarts excuses aan.
In een interview met Nieuwsuur zei Anneke Tromp dat haar man de actie van het AMC om zonder overleg naar de IGZ te stappen, had ervaren als een dolkstoot in de rug. Volgens haar werd Nico Tromp depressief, vooral toen bleek dat hij van moord werd verdacht. "Dantes hel was hierbij vergeleken een pretpark", zei Anneke Tromp over de periode nadat Tromp zijn terminale patiënt stervenshulp bood.
Het OM verklaarde in reactie op het interview met Anneke Tromp dat het zorgvuldig gehandeld heeft. Eerder schaarde ook minister Schippers zich achter de aanpak van de zaak door de IGZ en het OM. Het rapport van de commissie-Bleichrodt moet uitsluitsel geven of dat terecht was.
Meer vragen
De commissie zal veel vragen moeten beantwoorden: is huisarts Tromp zijn boekje te buiten gegaan met de zorg rond het levenseinde, zoals zijn co-assistente meende? Hebben het AMC, waar de co-assistente haar opleiding volgde, de Inspectie voor de Gezondheidszorg, het Openbaar Ministerie en de politie de zaak op de juiste manier aangepakt? En hebben de Landelijke Huisartsen Vereniging en de Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot bevordering van de Geneeskunst en eventuele andere betrokken organisaties juist gehandeld?