Rugbyer Visser maakt toptransfer naar Harlequins
Tim Visser heeft een driejarig contract getekend bij de Engelse topclub Harlequins uit Londen. Daarmee keert de Nederlander, na zes jaar bij Edinburgh Rugby, terug in het Premiership.
Het is een mooie stap in zijn rugbyloopbaan, "een toptransfer", noemt Visser het zelf, die niet geheel uit de lucht komt vallen. Al sinds Visser in januari een aanbieding afsloeg om zijn contract te verlengen, wordt er flink gespeculeerd over zijn toekomst.
Uitgeleerd
Naar eigen zeggen was Visser, die vier keer try-topscorer van de competitie was, eraan toe om de Schotse club te verlaten. "Ik heb hier veel gekregen en veel gegeven, maar ik heb het gevoel dat mijn tijd in Edinburgh voorbij is. Ik ben hier uitgeleerd."
Interesse was er niet alleen van Harlequins. Naar verluidt wilden ook London Wasps, Manchester Sale Sharks en zelfs aartsrivaal Glasgow Warriors hem overnemen van Edinburgh. Bovendien zong zijn naam ook rond in Frankrijk, Nieuw-Zeeland en Australië.
In de kijker
Met zijn transfer naar Harlequins kiest de 'Dutch Delight' voor een Europese topclub met een behoorlijke prijzenkast en veel internationals in de selectie. Daar hoopt Visser een betere speler en weer onomstreden bij de Schotse bondscoach te worden.
"Ik moet aan Schotland denken. Na mijn beenbreuk hoop ik mezelf bij Harlequins weer in de kijker te spelen en mijn basisplaats in het Schotse team te heroveren", aldus Visser, die de laatste interland slechts als invaller meedeed.
'Bloodgate-schandaal'
Harlequins mag voor Visser dan de kans zijn om zijn carrière van een mooie impuls te voorzien. Andersom kan de club nieuw succes met nieuwe spelers ook erg goed gebruiken.
Voor veel rugbyliefhebbers is de naam van Harlequins namelijk nog altijd besmet. Het 'Bloodgate-schandaal' uit 2009 is daarvan de reden. Destijds veinsden spelers een bloedblessure, omdat in dergelijke gevallen een tijdelijke vervanging is toegestaan. Officieel om de wond te verzorgen, maar in het geval van Harlequins om tactische omzettingen te kunnen doen.
Aan Visser en het grote Engelse talent Marland Yarde de taak om die zwarte bladzijde uit de clubhistorie door middel van hun vele try's definitief uit het collectieve geheugen te spelen.