Michael Clarke (l) en Brendon McCullum met de wereldbeker
NOS Sport

Burenruzie in finale WK cricket

Het WK cricket heeft zijn gewenste finale gekregen. Zondag strijden de gastlanden Australië en Nieuw-Zeeland om de felbegeerde trofee en het recht zich vier jaar lang superieur te wanen over het buurland.

Australië is de favoriet bij de bookmakers. En met recht. De viervoudig wereldkampioen behoort al jaren tot de absolute top en kent geen zwakke plekken. Bovendien wordt de finale gespeeld op de eigen Melbourne Cricket Ground, wat een groot voordeel is.

Captain Michael Clarke stopt na het WK met eendaagse wedstrijden en wil niets liever dan afscheid nemen met de titel. Hij heeft uiterst explosieve batsmen als David Warner en Glenn Maxwell tot zijn beschikking en de aanval is met angstaanjagend snelle bowlers als Mitchell Johnson en Mitchell Starc alom gevreesd.

Staart tussen de benen

Enkele jaren geleden zouden de Nieuw-Zeelanders met de staart tussen de benen het veld hebben betreden. De cricketsport lag aan de overkant van de Tasmanzee immers volledig op zijn gat. De resultaten waren allerbelabberdst en het publiek ruilde de Black Caps met plezier in voor de All Blacks, het veel succesvollere nationale rugbyteam.

In Nieuw-Zeeland is echter iets moois aan het bloeien. Captain Brendon McCullum heeft de verzameling ideale schoonzonen, die de ploeg van de Kiwi's altijd is geweest, getransformeerd tot een hecht team van winnaars. De onverzettelijkheid en agressiviteit spatten ervan af.

McCullum geeft daarin het goede voorbeeld. Niemand op het WK scoort zijn runs sneller dan de 33-jarige openingbatsman. In de halve finales tegen Zuid-Afrika gaf hij zijn ploeg een pikstart door de ene na de andere bal het veld uit te slaan. De wedstrijd mondde uit in een ware thriller, die door Grant Elliott (oud-speler van het Haagse HBS) werd beslist.

Agressief

Beide finalisten hanteren een uiterst agressieve speelwijze. De Australiërs trekken dat adagium zelfs door tot in hun gedrag. In het veld wordt geen gelegenheid onbenut gelaten de tegenstander op zijn tekortkomingen te wijzen.

Het masker van agressiviteit dat beide ploegen graag opzetten vertoont echter scheurtjes. Australië is nog altijd niet helemaal hersteld van de plotselinge dood van international Phillip Hughes, die in november dodelijk werd geraakt door een cricketbal.

Nieuw-Zeeland zou op zijn beurt niets liever willen dan de winst in de finale opdragen aan Martin Crowe, een van de beste batsmen die het land ooit heeft gehad. De 52-jarige neef van acteur Russell Crowe is ongeneeslijk ziek en de wedstrijd in Melbourne is de laatste waarbij hij aanwezig kan zijn.

Grant Elliott (r) loodst Nieuw-Zeeland naar de finale

Aan spektakel zal er hoogstwaarschijnlijk geen gebrek zijn. Het eendaagse cricket heeft zich op tactisch en technisch vlak dit jaar opnieuw uitgevonden en is een veel sneller en spectaculairder spelletje geworden, met veel hogere totalen als resultaat.

Waar een land als Engeland de boot compleet miste en met een ouderwetse tactiek in de groepsfase strandde, hebben Australië en Nieuw-Zeeland het nieuwe cricket vormgegeven. Het is dan ook niet meer dan terecht dat een van deze twee landen zich zondag om een uur of elf in de Nederlandse ochtend de nieuwe wereldkampioen mag noemen.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl