Kijk maar, er staat niet wat er staat

Bijna elke foto van Liu Bolin is een zelfportret en toch is hij zo goed als onzichtbaar. Door nauwkeurige make-up verdwijnt de Chinese kunstenaar altijd compleet in de achtergrond. In Liu's foto's van Chinese supermarkten, nieuwbouwprojecten of het Plein van de Hemelse Vrede is hijzelf slechts als schim aanwezig.

Liu (1973) begon met de verdwijnfoto's toen de Chinese overheid in 2005 zijn atelier in een leegstaand fabrieksgebouw sloopte. Het was zijn aanklacht tegen het regime, waarvan de burgers net zo goed onzichtbaar konden zijn. Dat stille protest komt ook terug in de foto Cancer Village, waarop inwoners van een dorp staan die bedreigd worden door een nabijgelegen chemische fabriek.

Inmiddels maakt Liu over de hele wereld foto's. In het Westen blijkt de camouflagemethode prima te werken als kritiek op de consumptiemaatschappij. Hier kiest Liu bijvoorbeeld voor portretten tussen mobieltjes, eindeloze rijen kinderknuffels of vuurwapens.

De foto's van zijn vanaf vandaag te zien op een tentoonstelling in Parijs. Ook is er recentelijk in Nederland een boek met zijn werk verschenen.