Geld regeert op mastodontisch WK cricket
Na 29 dagen en liefst 42 wedstrijden in de groepsfase zijn er pas zes van de veertien landen afgevallen op het WK cricket in Australië en Nieuw-Zeeland. Maar nu gaat het snel: over tien dagen en zeven wedstrijden is de nieuwe wereldkampioen bekend.
Het pronkstuk van de internationale cricketbond - na de Olympische Spelen en het WK voetbal één van de grootste sportevenementen ter wereld - is een mastodontisch gedrocht. Al tientallen jaren is de ICC op zoek naar het juiste format en wordt er gemorreld aan het aantal deelnemers.
De bond laveert continu tussen de wens de sport toegankelijker te maken voor de kleinere cricketlanden, waaronder Nederland, en de macht van het geld. Die ongelijke strijd kent maar een winnaar.
750 miljoen dollar
Geen sportbond wordt zo gedreven door het grote geld als de ICC. De bedragen die er in de sport omgaan, zijn astronomisch: de uitzendrechten voor het Indiase cricket zijn onlangs nog voor 750 miljoen dollar van de hand gegaan.
Het WK is dan ook op een dusdanige wijze ingericht dat de kans vrijwel onmogelijk is dat een van de grote landen zich niet plaatst voor de kwartfinales. Dat zou namelijk funest zijn voor de kijkcijfers en daarmee de marketingwaarde van het toernooi.
De schoonheid van sport is echter dat ze zich niet zomaar laat reguleren. En dus gebeurde het dat het machtige Engeland een dramatisch toernooi speelde en roemloos in de groepsfase ten onder ging.
Kanshebbers
Wie wint er dan wel? Nieuw-Zeeland en India hebben tot nu toe de meeste indruk gemaakt door alle groepswedstrijden te winnen. Gastland Australië heeft eveneens een ijzersterk team en Sri Lanka groeit in het toernooi.
Zuid-Afrika heeft aan de hand van superster AB de Villiers een team om van te watertanden, maar met dat land is iets raars aan de hand. Zodra de prijzen worden verdeeld, faalt het jammerlijk. Nog nooit wonnen de Zuid-Afrikanen een wedstrijd in de knock-outfase.
Bangladesh, de West-Indies en Pakistan lijken bij voorbaat kansloos, al presteert geen enkel team zo grillig als de Pakistani. Op een goede dag kunnen zij van iedereen winnen.
Kleine landen
De kleine landen (Ierland, Schotland, Afghanistan en de Verenigde Arabische Emiraten) gaven in de groepsfase uitstekend partij. De Ieren wisten zelfs drie duels te winnen, maar dat bleek toch niet genoeg om de kwartfinales te halen.
Als het aan de grote landen ligt, zijn de kleintjes volgende keer niet meer van de partij. Commercieel oninteressant en de kans op een smadelijke nederlaag is groot. Aan het WK in 2019 mogen vooralsnog maar tien landen deelnemen.
Als een klein dorpje in Gallië trekken de zogenaamde Associate Countries in de media ten strijde tegen de arrogantie van de grote landen. En ze krijgen bijval uit onverwachte hoek. Grote cricketers als Sachin Tendulkar en Rahul Dravid schaarden zich achter de felle protesten. Of ze ook maar iets uithalen, is de vraag. Want vooralsnog regeert het geld.