Otter: de tantaluskwelling is voorbij

Na een mooi shorttrackweekeinde in Moskou haalde bondscoach Jeroen Otter aan de rand van de ijsbaan nog wat Griekse mythologie aan. "De tantaluskwelling is bij mij weg nu. Dat is over. We hebben een overwinning, dus dat is mooi."

Bij een tantaluskwelling is een gewenst doel heel dichtbij, maar toch voor altijd onbereikbaar. Knegt maakte daar een einde aan met zijn individuele wereldtitel. "Het is natuurlijk prachtig, een wereldkampioen", sprak Otter. "De laatste keer was in 1988, toen Peter van der Velde op de laatste dag de wereldtitel pakte. Ik zat toen zelf nog in die ploeg, het is alweer een tijd geleden."

Bovendien was er nog een zilveren medaille voor Knegt op de 1.500 meter en een bronzen plak voor de aflossingsploeg.

Dicht bij elkaar

"Je merkt hoe alles ongelooflijk dicht bij elkaar zit in deze sport", aldus Otter. "Je kan echt niet juichen voor je over de finishlijn bent. Soms juich je wat te vroeg en dan zit je ernaast", zei Otter verwijzend naar de 1.500 meter, toen het er even op leek dat Knegt goud had gewonnen.

Na zijn diskwalificatie op de 1.000 meter leek Knegt zijn medaillekansen zelfs in de koelkast te kunnen leggen. Otter: "Na de 1.000 meter was de vraag: zijn er nog wel voldoende punten te vergaren? Dan is het een beetje afhankelijk van hoe zo'n finale uitpakt. Nou, dat pakte gunstig uit. Het was rekenen tijdens de 3.000 meter en dat heeft Sjinkie op-en-top gedaan."

Waarde

De bondscoach durfde niet te zeggen wat de waarde van de wereldtitel voor het shorttracken in Nederland is. "Dat kan je misschien pas over één of twee jaar zeggen. We zien vooral dat de sport over de hele wereld in opkomst is. Het is hier ook een prachtig vol stadion geweest", aldus een tevreden Otter.