Frustratie stapelt zich op voor Nederlander in Spaanse cel
Door correspondent Jessica van Spengen
In zijn appartement in Alkmaar spreek ik de vader van Romano van der Dussen. Aan de wand hangt een foto van zijn zoon toen die 17 was. "Het is de enige foto die we hebben, want hij is er natuurlijk nooit."
De jongen op de foto is nu 42 en slijt zijn dagen in een cel op Mallorca. Even buiten de hoofdstad ligt daar een uitgestrekt gevangeniscomplex, omringd door metershoge hekken. Vanuit een wachttoren wordt toezicht gehouden op de rijen met cellenblokken. En achter één van deze betraliede raampjes loopt de frustratie steeds verder op.
Romano van der Dussen zit al bijna twaalf jaar vast in Spanje. Op een avond zou hij drie vrouwen hebben belaagd in de Zuid-Spaanse badplaats Fuengirola. De vrouwen werden aangerand, mishandeld en beroofd. Een vrouw zou ook zijn verkracht. Hij zegt zelf dat hij onschuldig is.
Mager bewijs
Van der Dussen, die bekend is bij de Spaanse politie vanwege kleine vergrijpen en het mishandelen van zijn vriendin, wordt opgepakt. Het bewijs is mager. Gevonden vingerafdrukken zijn niet van hem en er zijn tegenstrijdige verklaringen van getuigen over het uiterlijk van de verdachte.
Hij wordt herkend tijdens een Oslo-confrontatie, waarbij de verdachte met anderen op een rij staat, maar er is veel twijfel. Een van de slachtoffers herinnert zich zelfs helemaal niets meer.
Er wordt ook DNA-materiaal gevonden dat niet van Van der Dussen is. Zelf noemt hij de namen van mensen die kunnen bevestigen dat hij die avond in Torremolinos was, zo'n 20 kilometer verderop. Zijn Spaanse advocaten voeren dat aan, maar doen er verder weinig mee. In 2003 valt het oordeel: Van der Dussen moet vijftien jaar de cel in.
Hij belt mij een keer per maand, 5 minuten. Dat is het enige contact dat we hebben.
Telefoon
Rob van der Dussen vertelt thuis in Alkmaar dat hij zijn zoon maandelijks spreekt via de telefoon. "Vijf minuten, dat is het enige contact dat we hebben." Hij ging nooit op bezoek. Romano had te veel stukgemaakt bij zijn familie door zich in Nederland in verkeerde kringen te begeven en in aanraking te komen met politie en justitie. "Maar daarmee is het nog geen serieverkrachter", zegt Van der Dussen.
Hij wijst naar de foto. Romano was een knappe jongen, vertelt hij, die heel makkelijk een meisje kon krijgen. Maar vooral het feit dat de moeder van Romano ooit werd verkracht en daarover vertelde aan haar zoon, zou maken dat hij dit nooit zou doen.
Nieuwe ontwikkelingen
Romano van der Dussen wisselde verschillende keren van advocaat. Nu heeft hij al een tijdje een nieuwe Spaanse advocaat. Ook de Nederlandse Rachel Imamkhan, advocate bij de Stichting Prison Law, is bij de zaak betrokken. Ook zij is ervan overtuigd dat er sprake is van een justitiële dwaling en hoopt op heropening van de zaak.
Van der Dussen werd veroordeeld op basis van wankel bewijs, zegt ze. En daarnaast is er een Engelse man die heeft gezegd dat hij mogelijk iets met de zaak te maken heeft en die in eigen land vastzit voor verkrachting en moord. De Spaanse autoriteiten hebben om zijn DNA gevraagd en dat wordt op dit moment onderzocht.
Strijdbaar
In de gevangenis zag Imamkhan een gefrustreerde en boze Romano. Maar hij is strijdbaar en houdt vol dat hij onschuldig is. "Dat zie je niet vaak", zegt ze. Zeker als verdachten al lang vastzitten en vervroegd vrij kunnen komen in ruil voor een schuldbekentenis, tekenen ze vaak wel.
Maar de nu 42-jarige Romano van der Dussen niet. Hij blijft erbij dat hij niets met de zaak te maken heeft.