Schippers: niet heel veel geslapen

Vier dagen topatletiek in Praag hebben de Nederlandse equipe een handvol medailles opgeleverd: twee gouden en drie bronzen. Moe, maar voldaan zijn de prijswinnaars teruggekeerd op vaderlandse bodem.

"Ik heb niet veel geslapen", constateerde Dafne Schippers, die bij het indoortoernooi naar de Europese titel op de 60 meter was gesneld. "Je wordt meegenomen in een soort circus. Prijsuitreiking, dopingcontrole, eten, klein feestje. En vanmorgen moest ik mijn medaille nog ophalen omdat die nog gegraveerd werd. Ik was best wel onrustig. Maar die slaap haal ik wel weer in."

In de war

Ook Sifan Hassan stond er monter bij na haar gouden race op de 1.500 meter. De vreugdetranen waren allang weer opgedroogd, ook de exemplaren die ze had geplengd na het bronzen succes van haar trainingsmaatje Maureen Koster op de dubbele afstand. "Ik was echt in de war. Ik vergat mijn medaille bijna, uit zorg voor haar. Ik moest er gewoon van huilen."

Voor Koster, die het zelf na haar podiumplaats evenmin droog had weten te houden, was de feestelijke aankomst op het vliegveld ietwat bevreemdend. "Voorheen kwam ik hier altijd na een tegenvallende prestatie en dan wil je zo snel mogelijk weg. En nu heb ik gewoon een medaille. Ik vind het echt nog wel een beetje bizar."

Thijmen Kupers, met meerkamper Eelco Sintnicolaas verantwoordelijk voor de 'mannelijke successen', had "het mooiste weekend" uit zijn carrière beleefd. Drie keer moest hij aan de bak op de 800 meter voordat hij de vurig begeerde plak te pakken had. "Een heel grote. Je krijgt er goede rugspieren van. Hij is heel zwaar, maar ook heel mooi."

Liever thuis

Voor Nadine Broersen waren de druiven zuur. De blondine, vorig jaar nog wereldkampioene op de vijfkamp, moest na al het tweede onderdeel geblesseerd de arena verlaten. Toch had ze wel genoten van haar landgenoten. "Vooral omdat ik ze ken. Ik gun het ze gewoon. Maar op andere momenten dacht ik: ik had liever thuis gezeten."