'Ik weet: als de bal komt, scoor ik'

Heel veel efficiënter kan het bijna niet. Met een score van dertien doelpunten in twaalf competitiewedstrijden voldoe je als spits aan de hoogste verwachtingen, en al helemaal in een topcompetitie als de Bundesliga.

Voor Bas Dost zijn het momenteel heel realistische cijfers. Al gebiedt de eerlijkheid eraan toe te voegen dat de doelpuntenmachine pas sinds de winterstop echt is gaan lopen. Maar dan wel meteen op volle toeren. De centrumaanvaller van Wolfsburg begon het jaar met twee treffers tegen titelhouder Bayern München en wist daar tijdens de vijf volgende competitieklussen nog eens negen goals aan toe te voegen.

Natuurlijk, hij geniet er met volle teugen van. "Maar niet te lang. Want ik moet door", houdt de 25-jarige Deventenaar beide benen op de grond. "Ik heb lang genoeg te weinig laten zien. Ik baalde ervan dat ik als topscorer de eredivisie verliet en vervolgens twee jaar lang weinig liet zien. Zoiets vreet aan mij. Maar de gretigheid heb ik vastgehouden."

Mooi en triest

Enkelblessures zaten hem sinds zijn overgang in 2012 van sc Heerenveen naar de Duitse club dwars. En ook trainers die hem niet opstelden. En dan waren er ook nog zijn platvoeten. Zooltjes boden uitkomst. "Die voorkomen dat m'n enkels gaan knikken."

En nu barst 'der Plattfuss-Bomber' van het zelfvertrouwen. "Dat is een van de mooiste gevoelen die er zijn, dat je wéét: als de bal nu komt, scoor ik. Dat heb je niet als je de laatste drie, vier wedstrijden niet gescoord hebt. Dan hóóp je te scoren. Maar nu zit je in zo'n flow dat je weet dat elke bal erin gaat."

Een half jaar geleden was hij nog een tribuneklant, inmiddels lijkt Dost een voorname gegadigde te zijn om de geblesseerde Robin van Persie te vervangen in de komende duels van Oranje. "Dat is het mooie aan voetbal, maar ook het trieste. Zo ben je een totale nobody en zo ben je opeens gigantisch hot. Ik vind dat verschil wel heel erg overdreven. Maar zo is het, en dat gaat ook nooit veranderen."