'Wegkapitein' voor veiligheid wielrenclubjes
Roel Pauw
Verslaggever
Roel Pauw
Verslaggever
Fietsen kan iedereen, veilig fietsen is een kunst. Zeker als je in een peloton van vijftien renners met een gang van 30 kilometer per uur over de openbare weg rijdt.
Daar kom je ook die slingerende kinderfiets tegen. Of een overstekende hond. Of een gapend gat in het asfalt. Zo’n peloton heeft behoefte aan een leider, een kapitein.
In de periode 2010 - 2012 is het aantal wielrenners dat na een valpartij in het ziekenhuis terechtkwam opgelopen van 2000 naar 4200. Vooral in de bebouwde kom gaat het geregeld mis. De meeste ongelukken zijn aanrijdingen tussen gewone fietsers en wielrenners. Door hun gejakker hebben wielrenners geen al te best imago.
Daarom heeft wielersportbond NTFU een cursus opgezet. Op deze zaterdagochtend zitten zo’n tien leden van Tourclub Mierlo in een zaaltje van een restaurant over papieren gebogen. Docent is Willem Blankwater. "Waar moet je aan denken als je een tocht gaat houden?" Antwoorden uit de zaal: de lengte van de tocht, de conditie van de renners, eventuele obstakels, een reserveband en nog een heleboel meer.
De NTFU wil graag dat er bij elke rit één persoon verantwoordelijk is voor het hele spul. Vooraf: check je remmen, controleer het loopvlak van je banden, beoordeel of iedereen de tocht aankan en wijs een navigator aan.
Helm
Ook tijdens de rit is er genoeg te doen. Christian van Grinsven moet zijn medecursisten instrueren. "Mensen, welkom. Zoals jullie weten is veiligheid van groot belang. We werken met signalen. Als ik mijn arm recht omhoog steek en 'stop' roep, dan moet iedereen op een veilige plek stoppen. Dus aan de kant en niet midden op de weg. Als er een auto achterop komt, moeten de achterste renners dat doorgeven naar voren."
De medecursisten vinden dat Christian het goed gedaan heeft. Eén ding is hij vergeten: de helm. Best belangrijk, want het zijn vooral hoofd en schouders die bij een valpartij in de kreukels raken.