'Hohoho, je moet wel de waarheid vertellen'
Piet van den Hoek, de drager van de Militaire Willems-Orde die op 93-jarige leeftijd is overleden, was een bedachtzaam en voorzichtig man. Die eigenschappen kwamen hem in de oorlog goed van pas bij zijn werk als verzetsstrijder. Ook in zijn verdere leven bleef hij op zijn hoede.
Dat ondervond Rinus Rasenberg. Hij kreeg jaren geleden het idee voor een film over de verzetsgroep waarvan Van den Hoek deel uitmaakte, de Partizanen van de Biesbosch. Toen Rasenberg Van den Hoek leerde kennen en over zijn plannen vertelde, reageerde de oud-verzetsman afstandelijk. "Wie ben jij, Rinus Rasenberg? Eerst dierenarts en nu een film maken?", zo vertelde de filmmaker in het NOS Radio 1 Journaal. Toen Van den Hoek hoorde dat Rasenberg in de buurt was geboren en zich al jaren voor de verzetsactiviteiten in de Biesbosch interesseerde, wilde hij wel meewerken.
Nagedachtenis
Het is toevallig dat juist vandaag, een dag nadat het overlijden van Van den Hoek bekend is geworden, de opnames van de film gaan beginnen. "Ik heb het boek van Van den Hoek over zijn tijd in het verzet vanochtend maar even gepakt, ter nagedachtenis."
Hij had het nooit over moffen, maar altijd over Duitsers.
Rasenberg karakteriseert Van den Hoek als "zeer betrokken". Hij was christelijk. "Hij had het nooit over de moffen, zoals zovelen, maar altijd over de Duitsers."
Van den Hoek was een zogeheten liniecrosser, iemand die de verbinding onderhield tussen het bezette en het bevrijde deel van Nederland. De Duitsers waagden zich nauwelijks in de Biesbosch. Ze kenden er door de vele kreken en de getijdenwerking nauwelijks de weg. Het gebied werd zo een ideale schuilplaats voor onderduikers.
Steeds gevaarlijker
De liniecrossers smokkelden mensen, medicijnen of goederen het bezette gebied in of uit. Ze gingen van Sliedrecht naar Lage Zwaluwe en van Werkendam naar Drimmelen. "Het werk werd naarmate de oorlog vorderde steeds gevaarlijker."
Toen regisseur Rasenberg aan Van den Hoek over zijn filmplannen vertelde, was zijn reactie: "Hohoho, je moet wel de waarheid vertellen." Hij liet zich maar moeilijk overtuigen van het feit dat een speelfilm ook vooral een verhaal moet vertellen, aldus Rasenberg. "Maar uiteindelijk heeft-ie me toch vertrouwd."