Hulp bij zelfdoding in Canada toegestaan

Hulp bij zelfdoding in Canada wordt toegestaan. Dat heeft het Canadese hooggerechtshof bepaald. Die hulp moet wel door een arts worden verleend. Met de beslissing draait het hof zijn eigen verbod uit 1993 terug.

Bij het verlenen van hulp bij zelfdoding moet de volwassen patiënt permanent ziek zijn en ondraaglijk lijden. Hij moet daarnaast mentaal in staat zijn de beslissing te nemen. Volgens het hof gaat het om de "waardigheid en autonomie" van mensen.

14 jaar cel

Het Canadese parlement krijgt een jaar om de wet aan te passen. Tot die tijd blijft het huidige verbod op hulp bij zelfdoding gelden. Wie iemand met een doodswens helpt bij zelfdoding, kan voor maximaal 14 jaar de cel in gaan.

Zeer zieke Canadezen mogen op dit moment wel vragen om palliatieve sedatie, het staken van kunstmatige sondevoeding en een infuus en het uitzetten van levensverlengende apparaten, zoals hartbewaking.

Kritiek

Het verbod op hulp bij zelfdoding werd al sinds de invoering ervan sterk bekritiseerd. Onlangs pleitten twee ongeneeslijk zieke vrouwen voor het mogelijk maken van hulp bij zelfdoding.

Gloria Taylor leed aan de spierziekte ALS. Ze wilde hulp bij zelfdoding, maar verloor een rechtszaak hierover. Ze overleed in 2012 aan een infectie. De andere zieke vrouw, Kay Carter, ging naar Zwitserland, waar hulp bij zelfdoding wel is toegestaan.

De dochter van Carter is erg blij met de beslissing van het hooggerechtshof: "Andere Canadezen krijgen nu het recht dat mijn moeder nooit heeft gehad."

Ook mensenrechtenorganisatie Dying With Dignity Canada is er blij mee. "Vandaag hebben de rechters bepaald dat mensen niet meer onnodig hoeven te lijden of op een vreselijke manier hoeven te sterven", zegt voorzitter Morris.