Van der Poel: mijn beste keuze ooit
"Dit is de beste keuze uit mijn leven tot nu toe", spreekt wereldkampioen veldrijden Mathieu van der Poel verheugd. Tot kort voor de WK twijfelde hij en vooral zijn vader Adrie vroeg zich af of het wel verstandig zou zijn om bij de profs te rijden.
De 20-jarige debutant sloeg het vaderlijke advies in de wind en toonde vanaf de start dat er op de dag van de race geen sprake meer was van twijfel. "Ik kan het niet geloven dat ik wereldkampioen ben. Het is geweldig om een jaar lang in de regenboogtrui te mogen rijden", aldus Van der Poel.
Zware race
Hoewel hij vanaf de eerste ronde aan de leiding ging, was het volgens Van der Poel geen makkelijke race. "Het was mentaal een zware wedstrijd. Het gat dat ik had, was niet groot. Ik heb de hele tijd alles gegeven."
"Voor mij is dit de beste manier om te rijden. Dat kan alleen als je een superdag hebt en die had ik vandaag." Toch was ook Van der Poel niet foutloos. In de eerste ronde kwam hij met moeite over de balken.
"Ik wist dat niemand foutloos zou zijn en kreeg al snel mijn vertrouwen weer terug. Ik wist dat ik bij de balken het verschil kon maken. Ik kon een paar seconden per ronde pakken door er overheen te springen."
Jong Podium
Met zijn twintig jaar is Mathieu van der Poel de jongste wereldkampioen ooit. Vader Adrie van der Poel, die 36 jaar was toen hij in 1996 de wereldtitel veroverde, is de oudste ooit. "Inderdaad, hij heeft er jaren over gedaan en mij lukt het meteen de eerste keer. Er staan nu drie jonge jongens op het podium. Dat is typerend voor dit seizoen."
De topdrie is met een gemiddelde leeftijd van 21 jaar en 115 dagen zelfs 47 dagen jonger dan dat bij de beloften, waar Stan Godrie derde werd.
Gemengde gevoelens Van der Haar
Achter Van der Poel en de Belg Wout van Aert pakte Lars van der Haar het brons. Dat levert hem gemengde gevoelens op. "Ik ben blij met de titel voor Van der Poel, maar ik ben zwaar teleurgesteld over mijn derde plaats, omdat ik voel dat er meer inzat."
"Ik voelde me de eerste ronde niet goed, maar daarna merkte ik al heel snel dat ik wel goed was. Toen was Van der Poel al vertrokken en afspraak is afspraak: dan blijf ik zitten. Ik heb gewacht tot Kevin Pauwels kapot zat."
"Toen heb ik het nog even met een jump geprobeerd, maar ik kwam niet dichterbij dan acht seconden van Van der Poel. Dat is heel frustrerend, maar ook heel knap van Mathieu."
