De gekte van de Afrika Cup

In Afrika zijn ze wel wat gewend als het om chaos gaat, maar de aanloop naar deze editie van de Afrika Cup slaat alles. Een continentaal eindtoernooi dat twee maanden voor de aftrap nog van gastland verandert, het is een zeldzaam iets.

Het verhaal is bekend: Marokko heeft de organisatie van de Afrika Cup teruggegeven uit angst voor een ebola-uitbraak en pas half november wordt bekend dat Equatoriaal-Guinea het toernooi zal organiseren.

Diskwalificatie

Het verhaal wordt bijna hilarisch als je bedenkt dat Equatoriaal-Guinea voor straf uit de kwalificaties is gehaald vanwege het opstellen van een niet-gerechtigde speler. Het maakt maar weer eens duidelijk dat in Afrika alles mogelijk is. En dat onvoorspelbare maakt de Afrika Cup meteen zo leuk. Zo gebeurde het dat Nigeria zich niet eens kwalificeerde voor de eindronde. Nota bene de ploeg die het toernooi twee jaar geleden won en dus de titel zou verdedigen.

De grote favoriet voor de eindzege is Ivoorkust. Met de supersterren van Manchester City Yaya Touré en Wilfried Bony als grootste blikvangers. Na twee penaltynederlagen in de finales van 2006 en 2012 moet het nu eindelijk eens gebeuren voor 'de Olifanten'.

Outsiders

Het rijtje outsiders bevat eigenlijk bijna alle andere ploegen. Kameroen zal de schande van het laatste WK willen uitwissen, toen de spelers met elkaar op de vuist gingen. Mali kwam in de laatste twee edities van de Afrika Cup tot de halve finales. Gabon heeft met Borussia Dortmund-aanvaller Pierre-Emerick Aubameyang een troef van naam en Algerije herinneren we ons als de ploeg die op het WK de latere wereldkampioen Duitsland tot het uiterste dreef.

Hoe zit het met de 'Nederlandse' inbreng? Die is mager. Slechts vier spelers uit de eredivisie zijn geselecteerd: ADO levert Wilfried Kanon (Ivoorkust), van Vitesse komt Bertrand Traore (Burkina Faso) en in de Kaapverdische selectie treffen we Jeffry Fortes (Dordrecht) en Toni Varela (Excelsior), die beiden ook de Nederlandse nationaliteit hebben.

Dat laatste geldt ook voor hun ploeggenoot Garry Rodrigues, die bij het Spaanse Elche voetbalt, en Jeremy Bokila, die zijn geld bij Terek Grozny in de Russische competitie verdient en international is voor Congo. Opvallend is dat Ajacied Thulani Serero niet is gekozen in de Zuid-Afrikaanse selectie, hoewel hij in het kwalificatietoernooi een vaste waarde was.

Onverwacht

Eén ding staat vast: het toernooi zal bol staan van de verrassingen en onverwachte wendingen. Wie had bijvoorbeeld gedacht dat Burkina Faso twee jaar geleden de finale zou halen? En dat Zambia bij de editie daarvoor in de finale na strafschoppen zou winnen van Ivoorkust? In Afrika loopt alles altijd anders dan gepland en dat is op het voetbalveld niet anders.