Zelfs de kerk lijkt niet meer veilig

Door buitenlandredacteur Hans Brom

Het blijft maar waaien en ik loop even de Saint-Gervais binnen. Dat is de mooiste kerk van Parijs, maar dat weet gelukkig niemand. Waar je in de Notre Dame opeengepakt je rondje schuifelt, is hier vrijwel niemand; vijf gewone gelovigen, twee nonnen en een broeder. Het glas-in-lood is zo te zien 20ste-eeuws. De oorspronkelijke ramen zijn er waarschijnlijk uitgekegeld tijdens een of andere revolutie.

Vroeger was deze kerk nog mooier, toen hij half op instorten stond. Maar de laatste tien jaar is hij tot in de puntjes gerestaureerd en heeft het exterieur een hoog Disneyland-gehalte gekregen.

Vigipirate

Bij binnenkomst zie ik tot mijn schrik een bord met Vigipirate op de deur. Dat betekent dat dit gebouw gezien de explosieve situatie extra in de gaten wordt gehouden door de politiediensten. Opmerkelijk is het, dat dit nu ook al geldt voor een kerk.

Maar dat bord op de deur staat voor veel meer. Het illustreert de woorden van president Hollande tijdens zijn tv-speech gisteravond: Frankrijk is nog niet klaar met de aanslagen, zei hij, het land zal doelwit blijven.

De veiligheidsdiensten zijn in de hoogste staat van paraatheid, maar dat geeft geen garantie. De vijand heeft geen naam of gezicht en kan, zoals bleek in de afgelopen dagen, overal en altijd toeslaan.

Nachtmerriescenario’s

De Franse regering heeft daarom te maken met twee nachtmerriescenario’s. Het eerste is de afgelopen dagen afgehandeld met als resultaat 17 doden.

De tweede nachtmerrie is de onzekerheid die is ontstaan – de mogelijkheid van een aanslag in een niet te beveiligen samenleving waar je kennelijk zelfs in de kerk niet meer veilig bent.