Hulp kinderen gedetineerde moeders schiet tekort

“Hallo, ik ben Chantal en ik moet binnenkort voor vier maanden de gevangenis in en ik zoek hulp voor mijn kinderen. Ze gaan even bij de buren wonen, maar ze hebben ook iemand nodig om mee te praten als ik er niet ben. Ze zijn nogal boos op mij en verdrietig dat ik wegga. Ik hoorde dat jullie mij kunnen helpen.”

Met dit fictieve verhaal belden medewerkers van de PvdA naar gemeenten om te horen wat zij voor 'Chantal' konden doen. Die wisten er geen raad mee. Maar twee gemeenten waren bekend met de coördinator nazorg gedetineerden, een functie die twee jaar geleden op initiatief van de PvdA in het leven is geroepen.

PvdA-Kamerlid Rebel: "Als je moeder achter de tralies verdwijnt is dat heel ingrijpend voor een kind. De overheid heeft dan de taak om voor deze kinderen te zorgen. Je kunt ze niet in de kou laten staan.”

Doorverwijzen

Twee jaar geleden bleek al dat gemeenten weinig doen voor de achtergebleven kinderen van alleenstaande ouders die de gevangenis in moeten. Nu verwijzen gemeenten nog steeds door naar de school van de kinderen, de huisarts, maatschappelijk werk of de jeugdzorg, in plaats van naar de coördinator nazorg gedetineerden.

Rebel roept het kabinet op de situatie te verbeteren. "Als een moeder hulp zoekt voor haar kinderen moet ze terechtkomen bij iemand die daar de verantwoordelijkheid voor neemt. Zo voorkomen we dat deze kinderen gestraft worden voor daden van hun ouders."

Jaarlijks verblijven volgens de PvdA zo'n 3000 moeders in gevangenissen van wie de meesten twee of meer kinderen hebben.