Jean Nelissen (74) overleden
Voormalig wielercommentator en auteur Jean Nelissen is na een lang ziekbed op 74-jarige leeftijd overleden.
Nelissen was jarenlang chef sport bij dagblad De Limburger, maar werd vanaf 1969 vooral bekend als wielercommentator bij NOS Studio Sport.
'De Neel', zoals zijn bijnaam luidde, stond bekend om zijn grote kennis van het wielrennen. Hij schreef vele boeken en artikelen over zijn geliefde sport en sprak hij columns in voor NOS Langs de Lijn. In 2007 verscheen hij, vanwege zijn slechter wordende gezondheid, voor het laatst op televisie.
Duo Nelissen/Smeets
In 1978, negen jaar nadat Nelissen begon bij Studio Soort, ontstond het wielerduo Smeets en Nelissen. De Neel had de rol van meesterverteller en wist te vertellen over de broer van Bernaudeau, de zus van Ocana en de achterbuurman van Caritoux.
Smeets: "Jean was precies die saus, die nodig was voor het wielrennen. Hij was van 'lang leve de lol', maar als het erop aan kwam ook verrekte precies. Hij stond voor zijn vak."
Nelissen was een echte Limburger, die altijd terugkeerde naar zijn geboortegrond. "Iedereen in Limburg vroeg hem om raad, hij was misschien wel belangrijker dan de gouverneur."
"Hij heeft van Fignon gewonnen"
Eind 2005 stopte Nelissen op zijn 69ste levensjaar met commentaar geven. Af en toe kwam de oude meester nog tevoorschijn in de Avondetappe of ging hij op bezoek bij oud-renners, pastoors of verzamelaars. In 2007 droeg hij definitief het stokje over.
"Toen het niet meer zo makkelijk ging, wilde hij dat ik het stokje van hem over zou overnemen. Ik ben hem dankbaar dat ik hier mag staan," aldus Smeets. "Hij kan in ieder geval één ding zeggen: hij heeft van Fignon gewonnen. Daar kan hij misschien wel om lachen."
"Hij had altijd een scoop"
In 1995 was Nelissen commentator toen zijn neef Danny wereldkampioen bij de amateurs werd. "Ik voelde me zo goed, dat ik de avond van tevoren al dacht dat ik wereldkampioen zou worden. Jean was kritisch, maar mijn vader vond dat hij het commentaar moest doen. En een dag later werd ik inderdaad wereldkampioen."
Danny prijst zijn oom als nieuwsgierige journalist. "Hij had altijd een scoop. Zijn netwerk was zo groot dat hij, voor de Limburger, heel vaak eerder was dan de grote, internationale kranten."
Ook het commentaar van zijn oom zal Danny missen. "Het doet pijn dat ik z'n stem niet meer zal horen. Mijn oom stond bekend om zijn op romantische wijze vertellen over de wielersport."