'De rillingen lopen over je rug'
Door verslaggever Menno Reemeijer
Verbijsterd lopen we tussen de brokstukken door. Vliegtuigstoelen, onderdelen, stukken van de romp liggen over honderden meters verspreid. Een vliegtuig totaal in splinters. Hoe is het mogelijk dat hier iemand levend uit is gekomen? Veel persoonlijke spullen liggen er ook. Kleren, reisgidsen, souvenirs en zelfs een reisverslag van een van de inzittenden.
Het verslag van de reis begon op 21 april: 'Goeie vlucht. Aangekomen in Johannesburg', staat er. Als je dan naar een andere datum kijkt die erin staat, lopen de rillingen over je rug, want daar staat '12, 05, 2010'. Het dagboek had daar natuurlijk moeten eindigen met een prachtige reis, maar eindigt in plaatst daarvan hier op een stuk grond naast de landingsbaan.
Verderop een knuffeltje, een haarborstel. Het voelt ongemakkelijk om er doorheen te lopen, maar we doen het omdat het een beeld geeft van de omvang van de ramp.
Ruben
Hier en daar liggen grote stukken van het vliegtuig. Aan het begin ligt het staartstuk en honderden meters verder het middenstuk waar de vleugels zaten. Dat is ook het gedeelte waar de enige overlevende zat, vertelt een van de mannen die toezicht houdt. Hij brengt me naar de man die Ruben heeft gevonden. Het is een kolonel die al vijfentwintig jaar zorg draagt voor de veiligheid op en rond het vliegveld.
"Hij zat nog in z'n stoel met de veiligheidsgordel vast", vertelt de kolonel over Ruben. "Half bij bewustzijn. Ik heb z'n gordel losgemaakt en naar de ambulance gebracht. Daar begon de jongen te huilen."
Volgens de behandelende artsen van Ruben moet hij nog 24 tot 48 uur in het ziekenhuis blijven. Daarna mag hij naar Nederland, hoor ik van een medewerker van Buitenlandse Zaken.
Bidden
Naast de wrakstukken staat ook nog een moskee en een huisje. Het stucwerk van het huisje is beschadigd door de brokstukken die er tegenaan zijn gevlogen. Maar ze wonen er nog gewoon. De vader van het gezin was net wakker en wilde gaan bidden toen hij buiten een enorm lawaai hoorde. In eerste instantie dacht hij dat het onweer was, maar het bleek het vliegtuig te zijn dat op vijftig meter van z'n huis neerstortte. Toen hij naar buiten keek zag hij alleen maar rook.
Buiten z'n huis liggen de houten palen met elektriciteitsdraden die door het vliegtuig zijn meegesleurd. Geknapt als luciferhoutjes.