Top 5: spannendste ontknopingen

Ajax of FC Twente? Eén speelronde voor het einde van de competitie is nog altijd onzeker wie zich de nieuwe kampioen van Nederland mag noemen.

Het constante FC Twente, dat de ranglijst 18 van de 33 weken aanvoerde, leek in eerste instantie de strijd aan te moeten gaan met PSV. Maar op het moment dat de Eindhovenaren in de problemen kwamen, raakte Ajax op stoom. Na twaalf overwinningen op rij staat de ploeg van Martin Jol op slechts één punt van Twente.

Lang niet ieder jaar kent de eredivisie zo'n spannende ontknoping. In 53 seizoenen eredivisie eindigden er 14 met een verschil van minder dan twee punten tussen de bovenste twee ploegen. We hebben de vijf spannendste ontknopingen op een rijtje gezet.

Seizoen 1959/1960

Aan het einde van het vierde seizoen in de eredivisie voerden Ajax en Feijenoord samen de ranglijst aan. Beide ploegen hadden vijftig punten en het doelsaldo was in deze periode nog niet beslissend. Een onderling duel tussen de twee rivalen moest daarom de beslissing brengen in de strijd om de landstitel.

In het Olympisch stadion in Amsterdam kwamen de Feijenoorders in eerste instantie op voorsprong. Ajax-verdediger Bennie Muller maakte hands en de penalty werd met veel overtuiging benut door Reinier 'Beertje' Kreyermaat.

In de tweede helft zag de commentator, duidelijk onder de indruk van de thuisploeg, een sterk spelend Ajax op gelijke hoogte komen. Daarna was het Rotterdamse verzet gebroken en liep Ajax eenvoudig uit tot 5-1. Dankzij drie doelpunten van Wim Bleijenberg, eentje van Henk Groot en een beauty van Sjaak Swart haalden de Amsterdammers de tweede landstitel in de geschiedenis binnen.

Seizoen 1973/1974

Met nog twee eredivisiewedstrijden te gaan stonden FC Twente en Feyenoord in mei 1974 op gelijke hoogte. De Rotterdammers konden het kampioenschap in de eigen Kuip beslissen als ze het onderlinge duel met Twente zouden winnen. Het doelsaldo van Feyenoord was zo hoog, dat dit voor de Tukkers nooit meer in te halen zou zijn.

FC Twente kwam tot twee keer toe terug van een achterstand. Kick van der Vall zette zijn ploeg voor rust op 1-1 en in de tweede helft schoot Frans Thijssen de 2-2 binnen. Toch bleek Feyenoord de betere ploeg en, volgens de commentator, de sterkere zenuwen te hebben. Theo de Jong, nu trainer van Willem II, kopte de Rotterdammers eind tweede helft naar de titel.

Seizoen 1990/1991

Een jaar na het seizoen '89-'90, waarin de landstitel op de laatste speeldag naar Amsterdam ging, streden Ajax en PSV opnieuw om het kampioenschap. Met nog twee wedstrijden te gaan, was het puntenaantal van beide ploegen gelijk.

Ajax had in de voorlaatste competitieronde een stevige stap richting hoofdprijs kunnen zetten, omdat PSV kansloos verloor bij FC Groningen (4-1). Maar de ploeg van Leo Beenhakker en assistent Louis van Gaal liet zelf na te winnen bij het Schiedamse SVV.

De beslissing viel daarom andermaal op de slotdag. PSV won thuis met 3-0 van Volendam en dat betekende dat Ajax Vitesse met minimaal 5-0 van de mat moest vegen. De Amsterdammers kwamen in de Meer een heel eind, maar meer dan drie doelpunten wisten topscorer Dennis Bergkamp en zijn collega's er niet in te prikken.

Collega-topscorer Romario, die net als Bergkamp 25 keer scoorde, ging er met de titel vandoor. Hij sprak achteraf de treffende woorden: "Ik heb een beetje dorst, ik ben helemaal kapot, maar PSV is kampioen."

Seizoen 2002/2003

De ontknoping van het seizoen 2002-2003 was op papier een stuk spannender dan in werkelijkheid. PSV had een nipte voorsprong op Ajax, dat de laatste wedstrijd thuis speelde tegen Heerenveen. Wat het resultaat van deze wedstrijd ook zou worden, PSV had aan een punt genoeg om kampioen te worden.

De Eindhovenaren hadden het geluk dat tegenstander FC Groningen in eigen huis ook maar één puntje nodig had om de nacompetitie te ontlopen. Een salonremise lag dus in de lijn der verwachtingen. Even leek er in Groningen toch een echte wedstrijd te ontstaan, maar al snel ging het baltempo omlaag. Uit Amsterdam kwam het nieuws dat Ajax op voorsprong was gekomen, wat helemaal het einde van de strijd betekende.

Spits Mateja Kezman wist duidelijk niet wat hij met de situatie aan moest en Dennis Rommedahl schoot tot zijn eigen grote schrik nog een keer op de lat. Het bleef bij uiteindelijk bij de verwachte 0-0.

Seizoen 2006-2007

De bloedstollende ontknoping van het seizoen 2006/2007 zal bij velen nog vers in het geheugen liggen. Op zondag 29 april zat een groot deel van de Nederlandse voetballiefhebbers aan de radio gekluisterd om de verrichtingen van AZ, Ajax en PSV te volgen.

De drie ploegen stonden in puntenaantal gelijk, maar vanwege het hoge doelsaldo zou AZ waarschijnlijk genoeg hebben aan een overwinning bij Excelsior. Halverwege vervloog echter al bij veel Alkmaarders de droom van de landstitel en leken de kampioenstatoeages voor niets gezet. AZ speelde na de rode kaart voor doelman Boy Waterman met tien man en was met moeite op 1-1 gekomen. Het verloor uiteindelijk met 3-2.

Ajax was bij rust de virtuele kampioen, maar PSV bleef in eigen huis scoren tegen Vitesse. De Amsterdammmers kwamen, ondanks de winst bij Willem II, één doelpunt te kort en de schaal belandde aan het eind van de middag in Eindhoven.