Slachtoffers crash Turkish Airlines herdacht
In Haarlemmermeer zijn vanmiddag de negen slachtoffers herdacht die precies een jaar geleden omkwamen bij de vliegtuigcrash bij Schiphol. Turkish Airlines vlucht TK 1951 eindigde noodlottig in een weiland voor de Polderbaan. Door de klap waarmee de Boeing 737 op de grond smakte, brak het toestel in twee.
De precieze oorzaak van de crash wordt een jaar later nog steeds onderzocht. En de overlevenden van de crash worstelen nog steeds met persoonlijke gevolgen van het ongeluk.
Drie hernia's Henk Heijloo is één van de passagiers die het ongeluk overleefde en was vanmiddag aanwezig op de herdenking. In het Radio 1 Journaal vanochtend getuigde hij over het jaar na de crash.
"Het afgelopen jaar heb ik wat problemen gehad met mijn rug, want ik heb door de klap drie hernia's opgelopen. Die zijn er in november uitgehaald, en nu zit ik middenin het revalidatieproces."
Psycholoog Ook psychisch heeft de crash littekens nagelaten: "Door de pijn in je rug, word je bij elke stap die je zet algauw herinnert aan de klap van vorig jaar."
In de beginperiode had Heijloo ook erg last van slapeloosheid en concentratiestoornissen, maar daar is hij met professionele hulp doorheen gekomen. Dezelfde problemen kwamen in het najaar terug. Op advies van de GGD in Haarlem is hij dan weer naar een psycholoog gestapt.
Naast aandacht van de GGD hebben de slachtoffers in Nederland zelf een stichting opgericht om de belangen van de passagiers te behartigen. "We zijn nu in afwachting van het onderzoeksrapport van Pieter van Vollenhoven, dat eind maart verschijnt, maar intussen zijn we met de stichting bezig om alle verzekeringsclaims over letselschade te behandelen."
Overlevenden in Turkije In Nederland is er veel aandacht voor de overlevenden, maar de passagiers die na de crash terugkeerden naar Turkije moeten het met minder aandacht stellen. Zo merkte correspondent Bram Vermeulen, die één van hen opzocht in Istanbul.
Bloemenkweker Mustafa Mermer vloog op 25 februari 2009 naar Nederland om plantgoed te kopen. "Ik herinner me nog dat de televisieschermen al ingeklapt waren, dat we al klaar waren voor de landing. En op dat moment voelde ik het vliegtuig vallen. Mensen raakten in paniek en begonnen te schreeuwen."
Zijn eerste herinnering daarna is dat hij met zijn vliegtuigstoel in de modder van het weiland stond, en zich afvroeg of ze al langs de paspoortcontrole waren geweest. Pas daarna daalde het besef van de crash in.
Telefoontjes uit Nederland "Ik voel me niet goed. Het gaat helemaal niet goed met me. Ik slaap heel slecht, zie weinig vrienden." En hij neemt nog wel het vliegtuig, want "ik moet wel voor mijn baan".
In tegenstelling tot de slachtoffers in Nederland, wordt hij niet omringd met goede zorgen. Turkish Airlines zou zelfs geen contact met hem hebben opgenomen. De enigen die vragen hoe het nu met hem gaat, zijn de mensen van de GGD in Nederland, die hem elke maand een keer bellen.