Iraniërs omzeilen massaal internetcensuur
Iraniërs omzeilen massaal internetcensuur. Net als in China zijn bepaalde sites voor Iraniërs niet te benaderen. Neem Facebook of Twitter, omdat het gebruikt wordt om contact te houden over demonstraties tegen het regime én beelden daarvan de buitenwereld in te krijgen.
Of neem XS4ALL, de Nederlandse internetprovider die Radio Zamaneh sponsort. Vanuit Amsterdam maken dat station nieuwsprogramma's gericht op Iran. Ongewenst in een land waar vrijheid van meningsuiting niet bestaat. Het regime blokkeert dat soort sites, maar Iraniërs omzeilen de censuur massaal.
Mohammed (niet z'n echte naam) van 28 is zo iemand die dat doet. "De hele tijd. Er staat 5 tot 10 jaar gevangenisstraf op het filmen van de demonstraties, maar ik doe het toch. Ik wil dat de wereld ons ziet." Hij is woedend op China, dat het censureren van internet nodig zegt te vinden om de culturele waarden van het land te beschermen. "De machthebbers hier gebruiken dat soort taal als legitimatie voor onderdrukking."
Tussenstation Hij is één van de velen die een zogenoemde proxyserver gebruikt om contact met de buitenwereld te krijgen. Dat is een soort "tussenstation", in het buitenland, dat geblokkeerde sites wel gewoon kan bezoeken. Mohammed maakt dus een verbinding met de proxyserver, vraagt of die facebook.com wil openen en doorstuurt. Zo lijkt het voor het regime alsof er contact is met een willekeurige, onbekende server ergens in het buitenland. Maar die computer is eigenlijk de toegangspoort naar buiten.
Omdat ook deze servers uiteindelijk bekend worden en op de zwarte lijst worden gezet, is er een enorme uitruil van programma's die de laatste lijsten met proxyservers bijhouden en het zo doen dat je er eigenlijk niets van merkt.
Een van die programma's is Freegate en veel Iraniërs gebruiken het. Eigenlijk moet er voor betaald worden, maar de gekraakte versie gaat rond onder Iraanse studenten. Een klein programmaatje, dat snel te downloaden is over de doorgaans trage internetverbindingen. Het internetverkeer wordt er ook nog eens mee versleuteld, dus als het regime meekijkt (en dat doen ze) dan is er niets te zien.
Door alle omwegen wordt het internetten in Iran er niet sneller op. Sommige sites als google.com zijn via Freegate dan ook niet te openen, omdat bandbreedte beperkt is en alleen die sites gebruikt kunnen worden die nodig zijn om de verhalen, foto's en filmpjes van zoveel Iraniërs naar buiten te krijgen. Mohammed: "De wereld moet weten wat er hier aan de hand is.".