Kooij na eerste ritzege in grote ronde: 'Droomde ik van, er komt meer aan'

"Dit is waar ik van droomde", zei Olav Kooij vlak na zijn eerste ritzege in zijn eerste grote wielerronde.

Vandaag won de 22-jarige wielrenner na een razend spannend slot de massasprint in de negende etappe van de Giro d'Italia. Hij was Jonathan Milan en Sebastián Molano te snel af.

"We hebben die eerste nu op zak", sprak hij een uurtje later, in gesprek met de NOS, toen hij met de auto op zoek was naar zijn hotel in de drukke binnenstad van Napels. "Nu gaan we op jacht naar hopelijk een tweede. De sprintetappes blijven voor mij vooral het doel."

Toch kijkt hij óók stiekem met een schuin oog naar het puntenklassement en dus de paarse trui, nu in handen van Milan. De Italiaan heeft 174 punten, gevolgd door Kaden Groves (116), Kooij (115) en Tim Merlier (100). "Milan staat wel redelijk ruim aan kop, maar ja, je weet het nooit, hè."

Kooij ging naar de Giro met als doel een eerste etappe te winnen in een grote ronde. En dat is nu gelukt. "We kunnen al van een geslaagde Giro spreken. Maar er komt nog meer aan. We gaan er het beste, het maximale uit halen."

Ja, Kooij won al etappes in Parijs-Nice, in de Ronde van Polen en van Groot-Brittannië. Maar een etappe in de Ronde van Italië, dat is toch net weer een tree hoger.

Slechts twee Nederlandse sprinters gingen hem voor met een ritzege in de Giro: Jean-Paul van Poppel en Jeroen Blijlevens, die dit kunstje flikten in de jaren 80 en 90.

Dylan Groenewegen heeft ondanks zijn succes in de Tour de France (vijf etappes) nog geen rit gewonnen in de Giro. En Fabio Jakobsen, tevens aanwezig in dit Giro-peloton, kreeg het ook nog niet voor elkaar. De 27-jarige renner moest zondag op de eerste klim al lossen.

Uitdagende finale

Dat het überhaupt tot sprinten aankwam, mocht eigenlijk ook wel een wonder heten. Kooij: "Ja, klopt. We wisten dat we op de limiet moesten rijden voor een sprint. Het was andermaal een uitdagende finale. Toen al die aanvallen begonnen, zag het er niet naar uit dat het een sprint zou worden."

De nagenoeg vlakke etappe eindigde met vier chaotische klimmetjes met kronkelbochten langs de kust van Napels. Op het laatste klimmetje schoot Jhonatan Narváez er in zijn eentje vandoor. De Ecuadoriaanse renner leek gevlogen.

Kooij: "Je weet natuurlijk nooit precies hoe groot dat gat nog is met Narváez. Wij hadden ook niet meer de mankracht om dat dicht te rijden. We zijn al vroeg twee man verloren helaas." Visma zag twee sterkhouders al in de eerste week van de ronde uitvallen: Robert Gesink en Christophe Laporte.

Pas 100 meter voor de streep wist het peloton Narváez nog in te rekenen. Kooij: "Eigenlijk pas toen de sprint begon, zag ik 'm rijden. Gelukkig konden we 'm nog bijhalen. Alles kwam samen en ik werd in een goede positie gebracht door mijn teamgenoten. Zo kon ik de etappe pakken."

Nota bene de man in de roze trui, Tadej Pogacar, sleurde op kop om het gat met Narváez te dichten. De Sloveen probeerde zo zijn ploeggenoot en sprinter Molano in stelling te brengen.

"Ik was bijna bang dat Pogacar zelf nog ging aanvallen op een of andere manier", aldus Kooij. "Maar nee, hij hielp mooi om het tot een sprint te laten komen. Het is mooi om te zien hoe zij er elke dag weer voor koersen."

Op ontdekkingstocht

Met de winst kreeg Visma waar het voor kwam. De wielerploeg staat in zekere zin met plan-B aan de start. Afgelopen jaren was de roze trui steevast het doel. Maar door blessures van Wout van Aert, Jonas Vingegaard en Wilco Kelderman focust de gehavende formatie van ploegleider Marc Reef zich puur op ritwinsten.

Cian Uijtdebroeks, 21 jaar, kreeg een vrije rol. Hij mocht "op ontdekkingstocht", zoals ploegleider Marc Reef het omschreef. En warempel, de Belgische renner ziet zichzelf na de eerste week op de vijfde plaats van het algemeen klassement, op 4.02 minuten van Pogacar. Gehuld ook in de witte trui, van het jongerenklassement.

Rustdag

Maandag is een rustdag. Daarna komen er nog twee loodzware weken aan, en ja, dat is toch allemaal nieuw voor Kooij. Zo'n zware grote ronde, waarbij een lichaam nauwelijks tot rust komt, en het hoe dan ook minder energie binnenkrijgt dan dat het verbrandt.

"We gaan in de tweede en derde week merken hoe ik zo'n grote ronde verteer. Maar eerst hier maar eens van genieten."